عید
رمضان آمد و ماه
رمضان رفت
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت 
درود بر فطر فطرت،
سلام بر فطر ذکر و نیایش تا ...
رمضانی دیگر ...
و شب قدر
و روزهای روزهای دیگر،
که زنده باشد و رخت به عالمی دیگر کشیده باشد،
خدا بهتر میداند.
عید، میعادی در زمان است و فطر میثاقی با فطرت!
چرا که رمضان دعوتی است به بازیافتن خود گمشده.
ندایی است برای توجه به خدای فراموش شده.
ضیافتی است برای تناول از مانده تقوا و پایان این میهمانی خدایی عید قبول است.
عید توفیق بر طاعت و اطاعت عید توبه و تهذیب نفس، عید ذکرهای شبانه، عید کنترل خواسته‌ها، عید محرومان و گرسنگان. 
فطر چیدن میوه‌هایی است که از فطرت می‌جوشد!
فطر سپاس نعمتی است که در رمضان نازل شده است.
عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست. مهر قبولی انفاق‌های به قصد قربت است.
پایان‌نامه دوره ایثار و گذشت است.
«عید» در لغت از ماده «عود» به معنای بازگشت است.
حضرت علی(ع) به مناسبت عید فطر خطبه‌ای قرائت کرده و در آن، این روز را به قیامت تشبیه فرموده است:
ای مردم! این روز شما، روزی است که نیکوکاران در آن پاداش می‌گیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مایوس و ناامید می‌گردند.
دنیا محل مسابقه است و آخرت زمان اجر گرفتن،
بهشت جایزه برندگان این مسابقه و جهنم جزای بازماندگان است.
(عید فطر) شبیه‌ترین روز به روز قیامت است چون در قیامت عده‌ای که زیان‌کارند، تاسف می‌خورند و غضبناک می‌گردند و عده‌ای که نیکوکارند رستگار و متنعم به نعمت‌های الهی می‌شوند.
در روز عید فطرگویی یک مسلمان از نو متولد می‌شود، چرا که طبق گفتار امیرمومنان (ع):
روزه‌داران در شب عید فطر از تمام آلودگی‌ها و پلیدی‌ها پاک شده‌اند و کمترین پاداش خود را که پاکی و پاکیزگی است دریافت نموده‌اند.
اجتماع روز عید فطر می‌تواند در پیوند و همدلی مسلمانان نقش آفرین باشد. آنان در گردهمایی روز عید فطر و قرار گرفتن در کنار هم، از نظرات، مشکلات و گرفتاری‌های همدیگر آگاه می‌شوند. در این گردهمایی بغض‌ها و کینه‌ها تبدیل به دوستی و همدلی می‌شود و مومنان در یک صف واحد احساس اتحاد و نزدیکی بیشتری به همدیگر می‌کنند.
عید فطر از سویی حکایت از پیوند معنوی انسان با خدای خویش دارد و از سوی دیگر حکایت‌گر ارتباط وی با هم‌کیشان خود است.